W poszukiwaniu wyciszenia zaczęłam malować mandale - na początku na papierze, ale wzór ten tak bardzo mi się spodobał, że przeniosłam go również na ceramikę.
Mandala zastosowanie swoje znajduje na trudnej drodze oświecenia i samodoskonalenia. Wiara buddyjska zakłada, że wszelkie trudności i zaburzenia pracy organizmu wynikają z zablokowania systemu czakr. Za pomocą właściwej mandali można te ograniczenia usunąć.
Mandale narodziły się w Indiach na gruncie buddyzmu tantrycznego. Później zawędrowały do Tybetu. Sam termin "mandala" oznacza "centrum i to, co wokół niego", czyli - w uproszczonej wersji - po prostu okrąg. W buddyzmie mandala jest narzędziem pomocnym przy medytacji. Sam proces tworzenia i niszczenia mandali jest symboliczny, ponieważ nawiązuje do kręgu życia i śmierci oraz przemijalności każdego z aspektów życia.
Kolorowe wzory są także ściśle powiązane ze znajdującymi się w ludzkim ciele czakrami, z których każda odpowiada za inną sferę i oznaczana jest innym kolorem.
Czakra bazowa znajduje się u podstawy kręgosłupa. Odnosi się do sfery namiętności, a odpowiada za nią kolor czerwony w mandali.
Czakra pępka wpływa na poczucie własnej wartości. Jej symbolem jest barwa pomarańczowa.
Czakrę serca związaną z odpowiedzialnością za siebie i bezinteresowną miłością do drugiej osoby symbolizuje zieleń.
Czakra splotu słonecznego związana z samoświadomością i niezależnością oznaczana jest kolorem żółtym.
Czakra trzeciego oka odnosi się do intuicji, wyobraźni i duchowej świadomości. Odpowiada za nią błękit.
Czakra korony, znajdująca się na wierzchołku głowy, stanowi element w związku z wszechświatem i centrum osobowości. Symbolizowana jest fioletem.